دوستان و دشمنان ایران کدامند؟

 🔻«أیّها النّاس! إنّا قد أصبحنا فی دهر عنود، و زمن کنود، یعدّ فیه المحسن مسیئا و یزداد الظّالم فیه عتوّا. لا ننتفع بما علمنا، و لا نسأل عمّا جهلنا، و لا نتخوّف قارعه حتّی تحلّ بنا»!(نهچ البلاغه -خطبه 32)

ای مردم! ما در روزگاری کینه‌توز و زمانی پرکفران واقع شده‌ایم که در آن نیکوکار، بدکردار شمرده می‌شود و پیوسته بر ظلم ظالمان افزوده می‌شود. از آنچه می‌دانیم بهره نمی‌گیریم و از آنچه نمی‌دانیم سؤال نمی‌کنیم و از حوادث کوبنده تا بر ما فرود نیاید نمی‌ترسیم🔺

▪️روز ۲۳ تیر مهندس میرحسین موسوی که ‍پانزدهمین سال اسارت غیر منصفانه خود را در زندان اختر می گذراند با صدور بیانیه ای ضمن محکوم ساختن تهاجم وحشیانه ارتش متجاوز و کودک‌کش اسرایل به خاک ایران با اشاره مختصر به شرایط خاص کشور خواستار ازادی زندانیان سیاسی، برگزاری رفراندم و تشکیل مجلس موسسان برای برون رفت از شرایط خطیر کشور شد . در پی صدور این بیانیه جمعی از نیروهای سیاسی به استقبال و پشتیبانی از این درخواست که پیش از این هم مطرح شده بود رفتند و با انتشار بیانیه ای از خواسته میرحسین موسوی حمایت کردند.

🔸در پی انتشار این دو بیانیه همچنان که قابل پیش بینی بود سیل اتهامات، افترائات و ناسزاگویی از سوی طیف های مختلف به شخص میرحسین موسوی و امضا کنندگان بیانیه حمایت از آن به راه افتاد. در یک دسته بندی کلی این افراد و گروه ها را به سه دسته می توان تقسیم کرد:

▪️دسته نخست طرفداران نظام حاکم ورسانه های متعلق به آن هستند که به لطف ارتزاق از مواهب و الطاف پیدا و پنهان وآسوده از پیآمد اشاعه دروغ و تهمت مترصد فرصت هستند تا با مخالفان خود با شدید ترین وجه و با انتساب بدترین تهمت ها برخورد کنند . این دسته از رسانه ها ها که مجموعه تیراژ آنها به زحمت به ده هزار نسخه در روز می رسد با بیانیه میرحسین موسوی با به کار بردن جملات توهین آمیز وتکرار مکررات گذشته اورا به همدستی با اسراییل متهم کردند . انگیزه این گروه ترس و واهمه از مطرح شدن هرگونه صدای مخالف در میان مردم است. به ویژه آن که این صدای مخالف دارای پایگاه اجتماعی درمیان مردم باشد. حامیان و طرفداران وضع موجود که سال ها است به تک صدایی خو گرفته اند در شرایط فعلی کشور که حتی گروه های به ظاهر مخالف وضع موجود نیز به دلیل فقدان راهکار مشخص برای شرایط فعلی به بازگویی تحلیل های حاکمیتی مشغول اند و یاحداکثر سکوت اختیار کرده اند طرح مجدد نام میرحسین موسوی را به منزله بزرگترین خطر برای موجودیت خویش تلقی کرده ولذا به انحاء مختلف تلاش در خفه کردن آن دارند. 

🔸دسته دوم طرفداران سلطنت و پهلوی چی ها هستند. آنها که سال ها است در برج امن خود قرار دارند و تمام کوشش وتلاش سیاسی شان فراخواندن مردم به حضور در خیابان و مقابله با جمهوری اسلامی است. گروهی فاقد سابقه سیاسی روشن که نه طرح و برنامه ای برای اداره کشور دارند و نه جرأت و شجاعت آن که برای نیل به اهداف خود هزینه ای بپردازند . تنها هنر این دسته آن است که در مقابل طرح هرگزینه دیگری به جز آن رهبر خودخوانده که در آرزوی رسیدن به تخت پادشاهی از پناه بردن به دامان هیچ صاحب قدرتی اباء ندارد هراسان شده و بلافاصله با نگارش مقالات و یا توییت در شبکه های اجتماعی از هر سو تهمت پراکنی و ناسزاگویی را شروع کنند و چنین القا کنند که: خدا یکی و آلترناتیو هم یکی . هویت و ماهیت این دسته این روزها در محتوای جلساتی که در شهر مونیخ برگزار شد کاملا قابل درک و فهم است . آنها فکر می کنند هرچه بیشتر به ستایش و تملق رهبر خود همت گمارند و هرچه بیشتر فریاد بزنند قادر خواهند بود راه خود را به جلو بازکنند. 

▪️در سابقه کدامیک از این افراد از رهبر خودخوانده شان تا آن روزنامه نگار اسبق که داعیه خانه پدری دارد ، یا آن دیگری که در هنگام حضور در روزنامه وزین کیهان بدترین لجن پراکنی ها را علیه مخالفان حاکمیت منتشر می کرد یا آن توده ای سابق ویا برنده جایزه نوبل و... مشاهده می کنید که سابقه پانزده سال زندان را داشته باشد .درباره آن عضو سابق مجاهدین هم که امروز به دامان سلطنت پناه آورده هرچه کمتر بگوییم ظاهرا به سود خود اوست. این دسته که پیام ها و سخنرانی های برخی از آنها در نشست مونیخ هم مطرح شد تا به جز حمایت از تهاجم خارجی به خاک ایران و تلاش برای به خیابان کشاندن مردم کدام طرح و برنامه سیاسی را ارائه کرده اند که دائما دم از جایگزینی جمهوری اسلامی می زنند و هر صدای دیگر را مورد حمله قرار می دهند؟

🔸اما گروه سوم یاران و دوستان پیشین موسوی هستند که در سال ۱۳۸۸ به انحاء گوناگون تلاش کردند تا سرانجام میرحسین موسوی را راضی به آمدن به صحنه کردند و به رغم آن که عده ای ازآنها بعد از قضایای انتخابات آن سال هزینه های زیادی هم پرداخت کردند ولی به تدریج راه خود را عوض کردند و ترجیح دادند تا با روزنه گشایی و حمایت از عناصر بی خطر حضور در عرصه سیاسی را بیازمایند. این گروه نیز از مطرح شدن میرحسین موسوی در جامعه رضایت ندارند و در حالی که گاه و بیگاه از حضور افرادی که خودشان بهتر از ما از سابقه آنها در به وجود آمدن این شرایط آگاه اند برای حضور در قدرت دفاع می کنند با سکوت و تظاهر به ندیدن و آگاه نشدن از انتشار چنین بیانیه ای یا بیانیه حمایت از موسوی تلاش می کنند تا خود را از این پرتگاه خطر دور نگاه دارند.

▪️در شرایط فعلی وبا توجه به تلاش های روزافزون آمریکا و اسرایل برای مطرح کردن چهره هایی که فاقد هرگونه صلاحیت برای ورود به عرصه سیاسی ایران هستند حمایت از شخص میرحسین موسوی فارغ از آن که خواسته هایی که مطرح کرده است قابلیت اجرایی داشته باشند و یا درحال حاضر قابلیت اجرا نداشته باشند امری ملی به شمار می رود و موجب عقب راندن آلترناتیوهای فرصت طلبی خواهد شد که جز تکیه بر قدرت های خارجی و تلاش برای اجرای سیاست های بیگانه در ایران هنر دیگری ندارند.

امیر طیرانی

@iranfardamag منتشر شده در